Sunday 27 December 2015

Waarom lukt het Amerika niet om het gebruik van wapens in te dammen?

Elk jaar zijn er in Amerika schietincidenten, die eigenlijk niets met terroristische acties te maken hebben.  Dit jaar al meer dan 350 keer, waar minimaal 4 doden te betreuren waren. Het totaal aantal doden dit jaar bedraagt nu al meer dan 12.000 en als je het aantal zelfmoorden met vuurwapens erbij optelt, bedraagt het aantal slachtoffers meer dan 30.000 in 2015.  En toch lukt het de regering van Obama niet om met behulp van een wetswijziging, de verkoop van vuurwapens aan banden te leggen.  Een onbegrijpelijke zaak, naar de mening van Huub Teesing, die zijn oorsprong vindt in de “Bill of Rights”uit 1791.  Daarin wordt onder meer geregeld dat elke Amerikaan het recht heeft een vuurwapen te bezitten.
Daar zijn , ook in het recente verleden, wel beperkingen in opgenomen, met zelfs de mogelijkheid dat per staat te regelen. Het Amerikaanse Hooggerechtshof lijkt zich nu afzijdig te houden van de discussie, die na elke aanslag weer oplaait. De grote bottleneck is het Amerikaanse congres, die weigert maatregelen te nemen om de verkoop van vuurwapens aan banden te leggen.  Voor een groot deel wordt dit veroorzaakt door een sterke lobby van de wapenindustrie, die niet graag ziet dat de verkoop van hun vuurwapens wordt beperkt. Maar hoe is het mogelijk dat ook labiele personen in het bezit kunnen komen van zelfs automatische wapens? Volgens Huub Teesing kan dit wel geregeld worden. En als je misbruik maakt van je wapenbezit, dat moet die vergunning kunnen worden afgenomen en de wapens in beslag worden genomen.  Maar ook dat verschilt per staat, wat de zaak zeer onoverzichtelijk maakt. 
Ook in Europa is de wetgeving niet centraal geregeld: in Duitsland en België kan je veel makkelijker aan een wapen komen, dan in Nederland. En met de huidige open grenzen kunnen ze ook gemakkelijk Nederland worden binnengevoerd.
Er is al heel veel geweld in de wereld en dan met name in het Midden-Oosten. En natuurlijk zijn er industrieën, die daarvan profiteren.  Het geweld in het Midden-Oosten en Oekraïne houdt de wapenindustrie in Rusland in leven.

We zijn, aldus Huub Teesing, weer heel ver weg van een veilige wereld.

Wat is er toch aan de hand met grondstoffen?

Nog niet zolang geleden dacht iedereen, dat in verband met de schaarste de prijzen van de grondstoffen alleen maar konden stijgen.  Nu staan de grondstoffenprijzen op hun dieptepunt.
Er was natuurlijk een goede reden om een aanhoudende prijsstijging te verwachten, aldus Huub Teesing.  Veel landen in opkomst, zoals China en India, gebruiken meer grondstoffen dan rijke landen, die het meer van hun dienstensector moeten hebben.  De sterke groei van die opkomende landen, die nu al de helft van de wereldeconomie vormen, zou leiden tot steeds hogere prijzen voor olie, staal, koper en andere grondstoffen.
Dat gebeurde ook aan het begin van deze eeuw, maar sinds de kredietcrisis zijn de prijzen in een vrije val gekomen. Op dit moment zijn ze zelfs lager dan in de kredietcrisis, ondanks de welvaartsstijging in het Westen en ondanks de opkomst van landen als China, India en andere landen.  De prijsdalingen zouden het gevolg kunnen zijn van een afnemende groei(opkomende markten) respectievelijk lage groei(ontwikkelde landen), maar het zou ook kunnen duiden op een efficiënter gebruik van deze grondstoffen en toename van het aanbod dan wel de ontwikkeling van alternatieve hulpbronnen. Zo kunnen we nu al veel afvalstromen hergebruiken of omzetten in energie.  Moderne auto’s zijn op dit moment al voor meer dan 70% recyclebaar.  In elk geval is het prettig dat wij voor olie en gas nu minder afhankelijk zijn van het Midden-Oosten en Rusland, aldus Huub Teesing.  Toch zou ook de onrust op veel plaatsen in de wereld gezorgd kunnen hebben voor een lagere economische groei en prijsdruk op de grondstoffen, terwijl dat in het verleden juist andersom was.
Het blijft moeilijk om te voorspellen wat de toekomst ons zal brengen


Thursday 10 December 2015

Weg uit Nederland of zelfs Europa?

Veel mensen maken zich op dit moment zorgen over Nederland en over hun toekomst daarin. Reden is de enorme stroom vluchtelingen, die over Europa wordt uitgestrooid. Ze zijn bang voor hun baan en vrezen dat Nederland weer in een crisis wordt gestort. Die vluchtelingen kosten de gemeenschap zeker de eerste jaren veel geld, vooral omdat de integratie niet makkelijk zal verlopen door taalproblemen, achtergrond en geloof. Door gezinshereniging kan het aantal vluchtelingen nog verviervoudigen. In het verleden is die integratie vaak verkeerd afgelopen. Zo werd recent bekend, dat bijvoorbeeld mensen uit Somalië slecht integreren en meer dan 70% ook na vele jaren nog in de steun zit. Wellicht heeft dat ook te maken met het feit, dat veel Somalische mensen analfabeet zijn.

Dat schijnt in Syrië niet veel beter te zijn: door de langdurige oorlog is het onderwijs al jaren onder de maat. En wie moet daar in de toekomst aan de macht komen? Assad met veel bloed aan zijn handen van wat toch zijn burgers zouden mogen worden genoemd. De rebellen? Als die aan de macht komen, zal er ook geen regering van Nationale eenheid gevormd kunnen worden. We hebben in het recente verleden gezien, dat dat in elk geval in Lybië en Egypte niet heeft gewerkt, dus waarom zou dat wel lukken in Syrië? En de ramp is niet te overzien, als het IS lukt de macht te grijpen. Tegenspraak wordt daar in elk geval niet getolereerd, net als ander geloof en homosexualiteit.

Vrouwen blijven dan minderwaardig, maar dat is in meerdere landen in het Midden-Oosten het geval.
Huub Teesing blijft voorstander van opvang in de regio en terug naar het eigen land als de situatie dat mogelijk maakt. Dat mag geld kosten, want dat kost opvang ook. Maar Europa mag niet accepteren, dat de Turkse regering van Erdohan ernstig misbruik maakt van de situatie. Waarom mogen de Koerden zich niet een stuk van Syrië toe-eigenen? Maar dan zijn zij ook verantwoordelijk voor de rust en vrede in dat gebied. En Koerden uit Turkije kunnen zich dan vestigen in dat gebied, waardoor zij ook verlost zijn van die regering van Erdohan. Voor de bescherming van hun grenzen moeten ze wel op steun van de NAVO kunnen rekenen, zeker zolang het gevaar van IS in de regio aanwezig is, aldus Huub Teesing, die zich ernstig zorgen maakt over de onveilige situatie in het Midden-Oosten. Waar moeten de Nederlanders dan naartoe, als ze het land willen verlaten? Wellicht is Canada een interessante optie? En anders Australië en Nieuw-Zeeland. Die kunnen Nederlanders, die van aanpakken weten, nog steeds goed gebruiken….